مقایسه ابعاد خودشیفتگی در دختران نوجوان پرخاشگر و غیرپرخاشگر

مقدمه: پژوهش‏های محققان درباره پرخاشگری نوجوانان در دهه‏های اخیر نشان داده است، که یک عامل به تنهائی تعیین‏کننده رفتار پرخاشگری در افراد نمی‏باشد. یکی از عواملی که با پرخاشگری رابطه تنگاتنگ دارد، ویژگی شخصیتی خودشیفتگی است. ویژگی شخصیتی خودشیفتگی با اشکال مختلف پرخاشگری رابطه دارد. هدف اصلی این پژوهش مقایسه خودشیفتگی و ابعاد آن (سازگارانه و ناسازگارانه) در دو گروه دختران نوجوان پرخاشگر و غیرپرخاشگر بود. روش: نمونه این پژوهش شامل 531 دانش‏آموز دختر (257 دانش‏آموز پرخاشگر و 274 دانش‏آموز غیرپرخاشگر) بود که به روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‎ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل مقیاس پرخاشگری اهواز و برسشنامه شخصیت خودشیفته بود. میانگین‏های دو گروه، با استفاده از آزمون t برای مقایسه دو گروه مستقل، مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج آزمون t برای مقایسه بین میانگین های دو گروه نشان داد، نمرات خودشیفتگی کل و خودشیفتگی ناسازگارانه دختران پرخاشگر به‏صورت معناداری بیشتر از گروه دختران غیرپرخاشگر است.اما بین دو گروه از نظر خودشیفتگی سازگارانه تفاوت معناداری دیده نشد. نتیجه‏گیری: از خودشیفتگی و به ویژه خودشیفتگی ناسازگارانه می‏توان برای پیش‏بینی پرخاشگری دختران دانش‏آموز استفاده کرد.